Gerd Renders
E.F.T. & Hart-coherentie Practitioner
De Preter Martine

Fictieve naam

De Preter Martine.
Geboren 06-04-1947

Martine is gehuwd heeft één dochter, twee kleinkinderen. Reden waarom ze voor E.F.T. komt zijn angstaanvallen. Zus overleden van borstkanker in 1995. In 2002 in therapie geweest. Angstaanvallen werden erger in 2006. Vraag Martine of ze al kennis heeft van de E.F.T. techniek en leg haar uit hoe het in zijn werk gaat.

Martine vertelt.

Vind het zo erg, kon van mijn zus geen afscheid nemen, en had maar één zus. Zij kon wel afscheid nemen, maar ik kon het niet, de laatste maanden zie ik haar in een droom ,die regelmatig terugkomt en waarin ze afscheid neemt. Tranen vloeien over haar wangen. We beginnen met E.F.T. We tappen op elk benoemd aspect. Dat ze geen afscheid kon nemen. Dat het te pijnlijk was, dat ze haar zus dan kwijt was. Dat ze zich zo machteloos voelde. Afscheid was het einde.

Vraag haar rustig in-en uit te ademen en hoe ze zich voelt?

Na een diepe zucht ,droogt ze haar tranen en antwoordt, iets beter. Ze voelt een druk op haar hartstreek. Hierop tappen we tot de druk op haar borst volledig is verdwenen.

Vraag Martine hoe ze zich nu voelt?

Ik voel me rustiger en de druk is weg, kan het bijna niet geloven, dat ik nu rustiger ben. Ze vertelt verder: kon mijn zus niet loslaten, geen afscheid nemen, was bang haar nooit meer te zien. Ze mocht me niet in de steek laten, het was veel te vroeg, had haar nog zoveel te vertellen. We beginnen terug met tappen op elk benoemd aspect (in het algemeen vijf-zes rondjes, op de meridiaan punten).

Vraag Martine rustig uit te ademen en hoe ze zich nu voelt?

Voel me nog iets rustiger, dat is lang geleden, kan het bijna niet geloven. Er wordt een nieuwe afspraak gemaakt na twee weken. Een nieuw aspect komt naarboven. Ik herinner me tijdens het t.v. kijken, dat ik een angst aanval kreeg, van mijn moeder mocht ik geen t.v. kijken, niet stilzitten. Vanaf mijn twaalf jaar moest ik altijd werken, niet spelen met andere kinderen, met mijn zus. Ik vraag haar hoe het voelt? Martine: Ik besef dat alles moest, niks mocht. We starten terug met tappen op elk benoemd aspect.

Vraag Martine hoe het nu voelt?

Diepe zucht, dat ik wel mag t.v. kijken en een krant lezen. Vraag haar nogmaals of ze echt wel gaat t.v. kijken en een krant lezen? Overtuigend zegt ze, ja zeker! Dan komt er toch nog een nieuw aspect naar boven. Ik zie mijn zus daar nog staan, voor het raam. Wanneer ik weg fietste ,durfde ik niet achterom te zien, ze was zo mager, leek doorschijnend. Martine werd emotioneel. We tappen terug op elk benoemd gevoel appart (weer een zestal rondjes).

Vraag Martine hoe ze zich nu voelt?

Ze voelt een angst gevoel in haar maag. We tappen tot het angst gevoel in haar maag volledig weg is.

Vraag Martine nogmaals hoe ze zich voelt?

Opgelucht! Antwoordt ze. Vraag haar de ogen te sluiten en te zien hoe ze wegfietst van haar zus en hoe ze zich daarbij voelt?
Martine antwoordt: Niet te geloven, ik zie haar zelfs niet meer, hoe kan dat, wat een opluchting! Vraag haar nogmaals aan haar zus te denken en dat ze haar heeft verlaten. Martine antwoord, het is de eerste keer dat ik het terug kan vertellen zonder
dat pijnlijke gevoel ,gewoon vertellen, dat is echt de eerste keer. Martine heeft een glimlach op haar mond en opgelucht. Zoals eerder werd gezegd ,bij E.F.T. gaat het vooral over het “gevoel”. Het belangrijkste bij E.F.T. is, gelijk wat er gebeurd is, dat je het kan vertellen zonder zware emotionele lading! BEVRIJD!